Jednym z problemów, które są niemiłym zaskoczeniem dla osób po raz pierwszy przeprowadzających się z mieszkania do domu jednorodzinnego, jest konieczność odprowadzania deszczówki. Z jednej strony wiąże się to z zainstalowaniem odpowiedniej infrastruktury, takiej jak rynny czy zbiornik na deszczówkę, z drugiej – prawo budowlane narzuca obowiązek zagospodarowania wód deszczowych, by nie naruszały stosunków wodnych na okolicznych działkach.
Zwykle przy budowie domu kwestię odprowadzania deszczówki rozwiązuje się poprzez montaż rynny, rury spustowej i kanału odprowadzającego wodę poza chodnik, np. na trawnik za nim, lub spadku podjazdu, by spływała poza działkę (co jest niezgodne z przepisami i karane mandatem). Jednak warto przez chwilę zastanowić się nad tym, co się z tą wodą dzieje – w niektórych regionach Polski roczny opad to prawie 500 litrów wody na metr kwadratowy! Taka ilość niepoprawnie odprowadzonej deszczówki może skutkować podmyciem i zalaniem drogi dojazdowej, a zalegająca woda – zawilgoceniem fundamentów i ścian.
Sprawdź projekty nowoczesnych domów na stronie Dobre Domy!
Które rynny są najlepsze? Metalowe czy z PCV?
Jeszcze nieco ponad dwie dekady temu Polacy najczęściej wybierali rynny metalowe. Były skuteczne, ale trudne w konserwacji i nieodporne na warunki atmosferyczne. Aktualnie najpopularniejszym wyborem są rynny PCV, nazywane też plastikowymi. Mimo że są mniej odporne na ewentualne uszkodzenia, nie rdzewieją i ich konserwacja jest łatwiejsza.
Do rynien montowane są rury spustowe odprowadzające wodę z dachu na poziom gruntu, a czasem bezpośrednio do kanalizacji. Ale co zrobić dalej z tym nadmiarem wody?
Retencja, kanalizacja – jak się pozbyć dużej ilości deszczówki?
Jednym ze sposobów na odprowadzanie deszczówki jest retencja: odprowadzanie wody deszczowej do oczka czy stawu. Z jednej strony rozwiąże to problem zagospodarowania deszczówki, z drugiej – oczko będzie ozdobą atrakcyjnie zaprojektowanego ogrodu.
Innym rozwiązaniem jest kanalizacja deszczowa lub ogólnospławowa. Rura spustowa podłączana jest do wpustu podwórzowego lub rewizji – elementów, które zatrzymują zanieczyszczenia, więc należy je regularnie czyścić – te z kolei podłączane są do rur kanalizacyjnych. Tego typu rozwiązanie wymaga umowy z miejskim zakładem wodociągowo-kanalizacyjnym i otrzymania od niego projektu przyłącza.
Beczka albo zbiornik na deszczówkę – przyda się do podlewania roślin
Ze względu na zakaz odprowadzania wody poza teren działki coraz popularniejszym rozwiązaniem staje się montaż specjalnych zbiorników. Czasami pojemnik na deszczówkę to po prostu duża beczka – sprawdza się w regionach o niewielkich, przewidywalnych opadach. Taką deszczówkę wykorzystuje się później do podlewania kwiatów, trawnika czy ogrodu warzywnego w suchych okresach.
Zbiorniki na deszczówkę są większe od beczek. Montuje się je najczęściej naziemnie – rzadziej wykonuje się instalacje podziemne, wymagające rozplanowania już na etapie budowy domu.
Wybór zbiornika na deszczówkę podyktowany jest rozmiarem – w zależności od wielkości opadów w regionie – oraz materiałem pojemnika. Najczęściej wykorzystuje się polietylen, który jest odporny na działanie wody i warunki atmosferyczne.
Zbiorniki naziemne należy ustawić w miejscach zacienionych i najlepiej je przykryć – dzięki temu zapobiegnie się zanieczyszczeniu wody i rozwojowi glonów, przez które nie można by było użyć deszczówki do podlewania roślin w ogrodzie.
Drenaż, kanały, studzienki
Istnieją też inne, mniej popularne metody odprowadzania deszczówki.
- Drenaż rozsączający – to specjalne rury lub nowoczesne skrzynki z tworzywa sztucznego, podłączone również do rur spustowych, które magazynują wodę podczas opadów, po czym powoli rozsączają ją w gruncie – pionowo lub poziomo, zależnie od ułożenia. Można z nich tworzyć układy na całej działce. Rury i skrzynki układa się w wykopach zabezpieczonych żwirem lub geowłókniną i zasypuje się ziemią.
- Kanały melioracyjne – po uzyskaniu zgody zarządcy danego cieku wodnego można odprowadzać deszczówkę do kanału melioracyjnego lub nawet do rzeki.
- Studzienki chłonne – stosowane przy nieprzepuszczalnym lub słaboprzepuszczalnym gruncie, pod którym znajduje się warstwa chłonnego gruntu – do 3 metrów. To najczęściej betonowe kręgi (lub PCV) umiejscowione do 1–1,5 metra powyżej powierzchni wód gruntowych, przykryte włazem. Dolne kręgi wyposaża się w otwory, które rozprowadzają deszczówkę do gruntu, a dno pokrywa się warstwą filtracyjną. Nie wolno ich umieszczać w pobliżu ujęć wody, by uniknąć zanieczyszczenia, ani bliżej niż 2 metry od domu – w razie nieszczelności.
